Tes unha frente de Apolo,
i uns ollos tes verde mar;
na miña vida vin outros
de máis hermoso mirar,
pero con eles non fico,
galán, de me namorar.

Que choras... galán, a moitos
cal ora a ti vin chorar;
que morres por min...
a cantos lle oín o mesmo cantar
e inda están vívo-los probes
defuntos que así falar.

Gústanme os teus ollos verdes.
¡Como non me han de gustar!
Gústame, galán, miralos
cando me veñen mirar.
Mais n'hei de ser en quen deles
nin d'outros se namorar.

[Rosalía de Castro]

^^